Vandaag is het eindelijk zover. Op naar Action Planet in Spaarnwoude om de nieuwe Ducati DesertX te proberen. Een testrit georganiseerd door Ducati Nederland in samenwerking met de dealers. De uitnodiging geeft een overzicht van wat we kunnen verwachten deze middag.
Ik sta op de planning van 12 uur tot 2.“Gelieve een half uur van tevoren aanwezig te zijn voor de uitleg van het programma”. Gaan we doen! Helaas loop ik door personele omstandigheden wat uit op het werk dus de geplande relaxte binnendoor-rit wordt een flitscamera- ontwijkende-rechttoe-rechtaan-tocht. Mijn Multistrada 950 uit 2018 brengt me waar ik zijn moet en iets over half twaalf draai ik het terrein van Action Planet op. Alle deelnemers staan al te wachten. Nog even snel wat drinken dan en ik sluit aan om te vertrekken. Gelukkig wachten de instructeurs nog op hun broodje dus mijn vertraging houd de groep niet op. Dat geeft ons ook de tijd om kort kennis te maken en alvast wat te praten over deze nieuwe motor.
Ducati DesertX in het wild! Enkel verkrijgbaar in deze uitvoering.
Ik heb de ontwikkeling met grote belangstelling gevolgd en geloof dat Ducati veel uit de kast heeft gehaald om ook dit te laten slagen en een Ducati stempel te geven. En laten we eerlijk zijn, een nieuw model van de grond af opbouwen is één ding.. een compleet nieuw segment betreden lijkt mij een heel andere uitdaging. Met de juiste technische mensen op de juiste plek kan veel slagen en met Matteo Graziani (Dakar-specialist en enduro kampioen) en Luigi Mauro aan de leiding in de ontwikkeling van deze motor moet dat goed komen. Voor de marketing wordt Antoine Meo “ingevlogen”. De filmpjes die inmiddels iedereen kent zien er spectaculair uit en laten zien wat de motor met de juiste berijder kan maar of de gewone sterveling dit ook zo makkelijk doet is uiteraard de vraag. Topmarketing, dat wel! Ik heb weinig tot geen ervaring offroad en dan is een schijnbaar offroad-capabele motor van, volgetankt, dik 220 kilo wel een serieuze kluif! Als ik de ontwikkelaars moet geloven zal deze motor op de weg Ducati waardig sturen maar tevens ook offroad “class-leading” handelbaar zijn. Zowel voor de beginner als de expert en iedereen ertussenin. In de basis ontworpen vanuit de ergonomische driehoek stuur, zadel en voetsteunen. Ik ben benieuwd aangezien ik voor het offroad rijden duidelijk tot de beginnende categorie behoor.
Uitstraling met duidelijke knipoog naar de jaren 90.
Milaan, Eicma 2019.. Sinds de publieke kennismaking met het studiemodel in oktober 2019 van de toen Scrambler Desert-X ben ik enthousiast over de nieuwe motor. Het zou toch wat zijn als Ducati zo’n motor in productie gaat nemen! Ik kan dan de kriebels in de buik moeilijk onderdrukken. Een herbeleving van de negentiger jaren met de Dakarhelden destijds op de Cagiva Elefant komt op bij de aanblik van de nieuwe Ducati. Voor het eerst dat het moderne Ducati zich waagt aan een echte allroad motor die ook heel geschikt moet zijn voor het betere offroad werk. Als we vluchtig de specs bekijken weten we gelijk dat het Ducati menens is. De wielconfiguratie van deze “X” is met een 18 inch achter- en 21 inch voorwiel de sinds oudsher beste basis voor een geslaagd offroad avontuur. De veerelementen lijken ook gekozen primair voor offroad gebruik. En in de aanloop naar de officiële onthulling blijkt ook het luchtgekoelde 1100 Scrambler blok in de concept vervangen door de 937cc twin met voor de X 110pk en 92Nm, onder andere bekend uit de Multistrada, Hyper en de nieuwe Monster. Als ik voor het eerst plaatsneem op de motor geeft het mij een Desert-Sled gevoel. Veel meer op dan in de motor als ik de vergelijking trek met mijn Multi 950. Ook de duidelijk smallere tank en voorpartij geven een heel “wendbaar” gevoel. Niet zo massaal. Het verticaal geplaatste display versterkt dit gevoel nog meer. De motor is heel slank en compact gebouwd ondanks de forse afmetingen. Als ik dan naar de remmerij kijk en daar het blok bij optel, de geavanceerde elektronica en de looks dan moet dit goed uitpakken.. Ik hoop, als de demo er is, het speelse rijkarakter van de Sled ook te mogen ervaren op deze Desert-X.
Introductie Nadat de instructeurs de broodjes achter de kiezen hebben gaan we richting de “test- facility”. Er staan 8 Desert-X motoren op ons te wachten waarvan er één opvalt met afwijkende stickers op de tank. Het is de Desert-X van Affetto. Zij zijn al creatief geweest met de bestickering van deze nieuwe motor. Erg gedaan. Op het internet circuleren nu al alternatieve stickersets die de knipoog naar de “Lucky Elefant” nog eens versterken. Ik ben benieuwd welke afwijkende kleuren we straks gaan zien want Ducati levert vooralsnog enkel in wit. En zo’n beperking maakt altijd een hoop creativiteit los.
De testmotoren werden door de dealers en importeur beschikbaar gesteld. Op de voorgrond de Afetto-X.
De introductie van onze middag ziet er al veelbelovend uit door de instructeurs die ons welkom heten. We zullen geleid gaan worden door Henk Knuiman (onder andere bekend van de Dakar) en Carlo Bankers (Horizon motorreizen). Eerst gaan we de weg op, ook om aan de motor te wennen. Een prima volgorde want op deze manier wennen we aan de zitpositie en de gasrespons. Een kleine 20 minuten rijden we over wat slingerweggetjes om de balans te voelen, de quickshifter te proberen en de remmen en de vering te testen. Ik probeer van rij-modi te switchen maar op één of andere manier lukt me dat nu niet. Het display staat op de “chrono” stand en om de groep een beetje bij te blijven en niet van de weg af te stuiteren laat ik de knoppen even voor wat ze zijn. Daarbij word ik ook flink afgeleid door de priemende koplampen van de achter mij rijdende X-en. Fraaie, onderscheidende en zeer sprekende dagrijverlichting die ook in de eigen spiegels heel goed zichtbaar is.
Terug op het Action-terrein geeft Carlo de offroad uitleg voor het vervolg. In de tussentijd checkt Henk of alle motoren in Enduro stand staan. Dat is de milde offroad stand voor de newbees. Het vermogen in deze stand is geknepen naar 75 pk en de rijhulpen zijn ingericht op het offroad gebruik (de Rally modus geeft het volle vermogen van 110pk en minimale, zelfs volledig uitschakelbare, interventies).
Carlo Bankers op de voorgrond. Henk Kruiman bij de X waarbij opvalt hoe fors de motor is.
De verhelderende instructies van Carlo en Henk zijn al de moeite waard en stap voor stap worden we vlot naar de eerste opdracht geïnstrueerd. Op het stuk braakliggend zand moeten we in een bocht eerst links- en daarna rechtsom en daarna is de slalom aan de beurt. Het voelt weer heel even als een rijles van vroeger maar leerzaam is het zeker en voor mij een goede reminder voor de rijtechniek om overeind te blijven in het zand. Door Carlo word ik tijdens mijn rondjes iedere keer verbluffend goed geattendeerd op het “goed vooruit” kijken en op deze manier leer ik weer hoe het eigenlijk echt moet. Dat is in het zand nog belangrijker dan op de weg. Henk benadrukt nog eens het belang van jouw positie op de motor. “Laat de motor onder je lekker bewegen, jij blijft rechtop staan en kijk vooruit naar de horizon”. In de slalom van links naar rechts de motor al staand wegduwen, het gaat steeds makkelijker. Het valt Henk en Carlo schijnbaar niet tegen, onze groep wordt goedgekeurd en mag “de baan” op.
Action!
Al snel blijkt dit parcours van Action Planet vooral een pad voor de behendigheid en beheersing. Vermogen hebben we hier nu niet nodig. In de eerste versnelling kunnen we prima uit de voeten. De situatie wordt in mijn ogen nog eens bemoeilijkt door het feit dat de Desert-X op Pirelli Rally STR (street) banden staat. Het blijkt heel erg mee te vallen. Eigenlijk is het ongelooflijk. Net reden we op straat en regen we de opeenvolgende bochten aan elkaar alsof we net een 10-daagse alpentoer achter de rug hebben en nu ploeteren we over een technisch zandpad met korte bochtjes, hellingen en prutbakken. Goede (standaard) bandenkeuze!
De Desert-X blijkt vergevensgezind en zelfs een onervaren bestuurder zoals ik kan met een gewenning van 15 minuten bijna het rondje maken alsof hij de motor al een jaar in zijn bezit heeft. De grote verrassingen zitten echt in de hanteerbaarheid van deze motor, de balans en de ontzettend goed te doseren koppeling. Wat een meesterstuk. Het maakt het leven in het zand zoveel eenvoudiger met 2 vingers aan de koppeling. De aangepaste versnellingsbak met de (merkbaar) kortere eerste en tweede versnelling maken het “ploegen” veel beter en vooral beheersbaar te doen. En de achterrem doet nu ook echt wat íe moet doen. In mijn geval iets te goed. In een handomdraai zet ik het pedaaltje in de lagere (weg) stand zodat ik wat dieper kan trappen zonder gelijk te blokkeren. Met een lichte pedaaldruk trap ik iedere keer tot op het ABS. Ik dacht dat deze uit zou staan maar op “mijn” motor niet... In een korte pauze loop ik door het menuheen en zie dat de ABS op standje 2 staat. Terug naar 1 zodat ik het achterwiel lekker kan laten graven. Veel beter! De instellingen van de verschillende rij-modi zijn eindeloos. Iedere van de zes modi (4 voor op de weg en 2 speciaal voor offroad) zijn volledig instelbaar naar individueel verlangen. Tel daarbij de instelmogelijkheden van de veerelementen (veervoorspanning, ingaande en uitgaande demping)en de aan te passen stuurpositie en het wordt mij duidelijk dat deze machine echt een Multi-Tool is. Voor de techneuten een waar feest, voor degene die dit niks vinden de kans veel potentie te missen. Je moet dus wel even wat tijd met deze X willen doorbrengen om de boel naar wens in te stellen.
Carlo is lekker enthousiast aan het doorrijden geweest als de testdeelnemers op adem komen en wat water drinken.
Een kleine pauze met wat water om de keel te smeren en onderling te spreken over deze eerste ervaring. We zijn allemaal enthousiast! Op de vraag of we nog een rondje willen lopen de motoren eerder dan het verbale antwoord naar de instructeurs gegeven is. Deze keer ga ik met meer vertrouwen het parcours op. De heuveltjes omhoog en met wat meer gas erop om kortstondig het luchtruim te kiezen. Wat een feest! Ik kan dit ook! Het voelt fantastisch om dit met een Ducati te doen alsof het een crossmotor is. Hier en daar wordt een enkeling wat overmoedig en beland in de struiken. De gast voor me was de heuvel op ineens weg maar kwam in de bocht beneden niet helemaal uit. Hij heeft wel goed opgelet hoe een motor op te pakken. De Desert-X laat zich goed vastgrijpen en makkelijk overeind beuren. Dat is ook een prettige bijkomstigheid!
Op adem komen Het is overduidelijk, ik mis ervaring en training. Dit uurtje ploegen heeft wat zweet gekost maar ik ben overeind gebleven en heb na een korte gewenning toch redelijk ontspannen de rondjes kunnen rijden. En dat durf ik toch wel aan de Desert-X toe te schrijven. Ondanks zijn bekritiseerde gewicht is het rijden op deze Desert-X ook in het terrein veel eenvoudiger dan verwacht. De gebruikte componenten zijn van hoog niveau en dat kan je overal aan merken. Daar is de prijs ook wel naar (momenteel vanaf €18.790). Maar deDesert-X levert op alle fronten Ducati prestaties. Remmen die een serieuze sportmotor niet misstaan (in het voorwiel Brembo M50 monoblocs) werken ook op dit apparaat. Zelfs in het zand met één vinger aan de hevel is het voorwiel goed te remmen. Op de straat méér dan genoeg kracht, spreekt gemoedelijk aan en is heel goed te doseren. De vering is voor mij prima in deze standaard afstelling. Hiervoor heeft Ducati de expertise van het Japanse Kayaba gebruikt. Meer dan voldoende veerweg (voor 230mm en achter 220mm met een bodemspeling van 250mm) en zeer ruime instelmogelijkheden om ieder terrein en iedere bestuurder het optimale te kunnen bieden in dit segment. Sportief sturen is veel makkelijker dan je zou zeggen op basis van de specs. Het veercomfort is bijna ouderwets maar dan zonder deiningen of andere fratsen waar de oudere allroads om bekend staan. Een hele sterke setup zonder duidelijke compromissen.
Tubeless banden en de Brembo M50’s in het voorwiel.
De lange veerwegen zijn merkbaar maar progressief genoeg om strak en stabiel de bochten te ronden. Het 21 inch voorwiel voel je ook maar ben je na 5 minuten vergeten. Met remmen in de bocht, ook onbenullig, blijft de boel stabiel, strak en de motor richt niet op. Een hyper met veel meer comfort komt inmij op. Dat de vering z’n mannetje staat is ook te zien in één van de filmpjes met Antoine Meo in het zadel. Hij rijdt rond over een crossbaan en springt meters hoog met een standaard “X” zonder de boel te ontwrichten. Ongelooflijk spectaculair! Op de Rally STR banden is dit een dijk van een allroad. Met wat grovere noppen zal de Desert-X zich in een rallykanon ontpoppen waarmee de meest veeleisende en ervaren offroader makkelijk de halve wereld kan omploegen (zoals Antoine op de crossbaan demonstreert). Het aangepaste 937cc blok doet wat je nodig hebt in het terrein. Het stationair ploegen gaat ook prima al voelt de Desert-X zich, als een echte Ducati, wel meer op z’n gemak als de vaart er iets meer in komt. Voor de optimale controle is ons geadviseerd de achterrem erbij te houden om de snelheid te bepalen. Dat spel moet je je eigen maken en dan kan het feest echt beginnen. Met de 110 paarden zit het wel goed. Bijzonder goed bruikbaar en ook op straat meer dan genoeg om je (te) goed uit te leven. De quickshifter doet het goed en is bij iedere motor even wennen. De soundtrek is bescheiden maar bij vol accelereren trekt de airbox op een dermate verslavende manier de lucht naar binnen dat het toch echt gaat kriebelen. Voor wie de 110 pk en standaard inlaatsymfonie niet genoeg vindt is daar ook een oplossing voor in de vorm van een volledig aangepaste uitlaat en motor-mapping (zie optielijst). Dan kan je nog eens 7% extra vermogen EN koppel tegemoetzien. Met als kers op de taart een aanzienlijk stevigere uitlaatzang.
Rempedaal is “omschakelbaar” in hoog of laag. De veervoorspanning is met de zwarte draaiknop instelbaar.
Overigens is deze oplossing niet gegarandeerd straat-legaal vanwege het verhoogde geluid wat deze uitlaat produceert. En das weer niet heel handig als je per ongeluk een onbekend weiland doorkruist. De optionele uitlaatdemper (zonder kat-vervanger en software aanpassingen) richt voor het geluid niet veel uit. De standaard demper klinkt zelfs iets donkerder. De werking van de koppeling is zoals besproken werkelijk subliem. Zowel op de weg als in het terrein een verademing. Lichte bediening (als het moet met één vinger maar toch met voldoende tegendruk), mooie lineaire slag met een duidelijk maar toch zacht aangrijppunt. Door de zithouding kan je erg actief rijden. Je schuift makkelijk over het zadel en de tank is goed te klemmen. Het ontwerp rondom deze ergonomische driehoek is echt geslaagd hoewel ik met 1.90m en behoorlijk lange stelten mogelijk zou gaan voor het hogere zadel. Ik kan nu erg makkelijk bij de grond, ook omdat de motor in deze afstelling aardig inveert wanneer je gaat zitten. Het fraaie display lijkt in eerste instantie wat klein maar is dermate scherp dat het goed af te lezen is. De lay-out is aan te passen en de hoeveelheid af te lezen informatie daarmee ook.
Tevens beschikt het scherm over een USB aansluiting. De motor is, even terugkomend op de prijs, naast de gemonteerde hoogwaardige onderdelen ook rijk uitgerust. Mogelijk zelfs als beste in deze sub-1000cc klasse. Alleen de handvatverwarming nop instelbaar behoort standaard niet tot de uitrusting. Alle denkbare rijhulpen zijn aanwezig en van hoge kwaliteit. Cruise control zit er ook op, ideaal voor langere stukken op de snelweg. De doorontwikkeling van de elektronica is ook te merken aan hoe het blok aan het gas hangt. Veel sneller reagerend op het verdraaien van het gas en daardoor voelt het meer betrokken bij de wensen van de bestuurder. In een eerdere testrit vanuit StarTwin Motors in Loenen heb ik wel alle rijmodi kunnen proberen en het verschil is goed merkbaar. Alle rijmodi hebben een eigen karakter maar voelen geen van allen afstandelijk. Ook de “wet” rijmodus (laag vermogen, tamme gasaanname en veel rijhulp) voelt “echt”. Daarmee kan je in de regen aan het gas hangen alsof je voor een eerste plaats van een GP rijdt.
Conclusione! Ducati heeft een echte Ducati toegevoegd aan de stal! Een heel serieuze motor in de sterk bevochten sub 1000cc allroad klasse. Gaan we kijken in deze klasse dan kan de Ducati op dit moment als meest vermogend worden gecategoriseerd. Ook voor wat betreft de uitrusting is de motor standaard heel compleet wat de prijs zeker rechtvaardigt. Er zijn echt wel zaken waar je over kunt vallen kijkend naar de concurrenten (om zomaar wat te noemen de AfricaTwin van Honda, de KTM Adventure 890 of Husqvarna Norden 901, BMW F850GS) . De niet verstelbare ruit bijvoorbeeld. Of het ontbreken van semi-actieve veerelementen. Dan de afwerking waar in het beginstadium wat kritiek op was (blootliggende kabelboom bij de handvat schakelaar bijvoorbeeld). Er was niks op deze motor aan te merken. Ja, het kapje aan de rechterkant ter hoogte van het luchtfilter, wat vastzit met een inbusbout en een tie-rip. Mijn theorie is dat daar de snelle toegang zit voor het luchtfilter. De inbussleutel voor het verstellen van het stuur en het verwijderen van het luchtfilterkapje zit netjes onder het afneembare zadel. Overigens is er verder geen opbergruimte te bespeuren voor een slot of iets dergelijks. Op de optielijst staan wel diverse bagageoplossingen voor de motor. Voor ieder wat wils maar niet alle accessoires zijn tegelijk te combineren. Als voorbeeld de ontzettend gave extra benzinetank voor nog eens 8 liter brandstof (wat het totaal op een dikke 29 liter brengt) aan boord. Deze komt onder en aan de zijkant van de staart van de motor te zitten en daarmee gaat er een streep door de kofferoptie. Met deze extra tank ben je dus “veroordeeld” tot een zadeltas of rol. Andere opties die ik tegenkom zijn onder andere aanvullende bescherming, een touring ruitje, handvatverwarming en cosmetisch verfraaiende zaken. Je kan jouw X naar believen uitrusten voor jouw reis rond de wereld.
Rechter knoppencluster met vanzelfsprekend de startknop. In voorbereiding op mogelijke opties ook knoppen voor de mistlampen en de handvatverwarming. Deze laatste direct kunnen bedienen buiten het menu om is erg handig, zeker als je koude handen dreigt te krijgen!
Rationeel gezien is de motor voor veel mensen niet strikt nodig. Een hebbeding voor de hobby of voorvrijetijdsreizen. En zo’n motor moet een aantal vinkjes aftikken om tot een keuze te komen. Deze tikt echt veel af en presteert op de verschillende onderdelen heel erg goed. Dit is een echte adventure, een motor waar je heel veel mee kan en dat ook gaat willen en eentje met Ducati-dna. Doelgericht, kwalitatief en strak in elkaar gezet maar wanneer je ermee rijdt juist zoveel losmakend. Dus zeker ook één die doet wat andere vaak niet doen.. passie losmaken! Ducati, grazie mille!
Speciale dank gaat uit naar StarTwin Motors voor het ter beschikking stellen van de Desert-X.
Martin Eijkman